ေဗဒါလမ္း(၁၆)ေခ်ာင္းလွဖို ့ကုိ

* ဒီေခ်ာင္းမွာ   သာ ၊ ၾကာပါေပါ့လား ။
   မေဗဒါ  ျပာႏြဲ႕ေႏွာင္းငဲ့
   ေခ်ာင္းတန္တန္ ေရငန္ရပ္မွာ ၊ စြဲတတ္ႏုိင္အား ။

* သူ ့စိတ္နဲ႕ သူ ့ကိုယ္ ။
   ေခ်ာင္းတစ္ခြင္  ျမင္သမွ် ၊ ေခ်ာင္းလွဖုိ ့ကို ။
   ဘုတ္မက  ခ်ဳိခ်င္ခ်ဳိ ၊ ဗ်ဳိင္းညဳိက  ေအာက္ခ်င္ေအာက္ ။
   ေခ်င္း  ေကာက္ခ်င္ေကာ ။

* သူ ့လမ္းနဲ႕ သူ ့အျမင္ ။
   ေခ်ာင္းဒီေရ  ေနသမွ် ၊ ေခ်ာင္းလွဖုိ ့ပင္ ။
   ေခ်ာင္းဖ်ားက ထက္တစ္ခြင္ ၊ ပင္လယ္ေအာက္တစ္လႊား
   စုန္ခ်ည္ ဆန္ခ်ည္နဲ႕
   တစ္လွည့္စီ  ဒီသေဘာ ၊ ေမ်ာၾကမနား ။

* ဒီေခ်ာင္းမွာ  သာ ၊ ၾကာခ်င္လွေလး ။
   က်ဴရုိးေမာင္ ေရႊေသွ်ာင္ေစာင္းငဲ့
   ေခ်ာင္းတန္တန္  ေရငန္ထဲ ၊ စြဲခ်င္လွ  ေလး ။

      *    *    *    *    *
        (၁၉၅၉-၁၉၆၀ )

ဖုိးသူေတာ္ၾကီးေျပာေသာ ဘာသာေရးရွင္းတမ္း- ၄

              လူေလး ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ... ဘယ္ကမွ..မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..။ ဖုိးသူေတာ္ၾကီးဆီကုိပဲ တကူးတက လာခဲ့တာပါ ။ ဒါနဲ႕ ဖုိးသူေတာ္ၾကီး အခုတေလာ  အလုပ္ရႈပ္ေနတာ ေတြ ့တယ္ ။ ဘာေတြ
လုပ္ေနတာလဲ.... စာၾကည့္တုိက္ဖြင့္ဖုိ ့ရယ္  ျပီးေတာ့ ဗုုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္း ေအာင္လက္မွတ္
ေတြလုပ္ေနလို ့ အလုပ္ရႈပ္ေနတာကြယ့္..။ ဟုတ္လား...ဘယ္ေတာ့ သင္မွာလ ဲ ေႏြရာသီ ကေလးေတြ
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေပါ့ကြယ္...ဘုရားစာေတြခ်ည္း သင္ရတာ ပ်င္းစရာ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ ..။ ဘယ္ဟုတ္ပါ့
မလဲကြယ္..ကေလးေတြကို english speaking &  grammar ေတြပါ သင္ေပးမွာေပါ့ ...ဟုတ္ပါျပီဗ် ။
ဖုိးသူေတာ္ၾကီးက ဘာျဖစ္လုိ ့သင္ေပးတာလဲ ..ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေျပာျပပါဦး..ဒီလိုကြယ္....။
            ခုေခတ္လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကိုယ့္ဘာသာ ကုိယ့္လူမ်ဳိး ယဥ္ေက်းမႈ တရားေတြနဲ႕
ေတာ္ေတာ္ေလး ကင္းကြာေနၾကတယ္ ။ ဘုရားတန္ေဆာင္း ေက်ာင္းကန္ေတြကို သူတုိ ့ေလးေတြ သြားရမွာ အေပ်ာ္ဘက္တြင္သာ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကတယ္ ။ ဘဝမွာ အေနေပ်ာ္ရင္ အေသခက္တာကို
သူတုိ ့ေလးေတြ မသိၾကဘူးကြယ္ ။ ဒီေတာ့ ဘဝမွာ အေနတတ္ျပီး အေသျမတ္ရေအာင္လုိ ့ သင္ေပးတာ
ေပါ့ကြယ္ ။ ေနာက္ျပီး ရိွေသးတယ္ကြယ့္ ကုိယ့္ဘာသာ ကုိယ့္လူမ်ဳိး ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႕ ရင္းႏွီးမႈ ရွိမွ
ဘာသားျခား လူမ်ဳိးျခားေတြရဲ႕ လိမ္လည္ဖ်ားေယာင္းမႈကို မခံရမွာ ။ အထူးသျဖင့္ အမ်ဳိးသမီးေတြေပါ့ကြယ္။
အခုေခတ္ အမ်ဳိးသမီးေတြဟာ ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စား သိပ္လုပ္ခ်င္ၾကတယ္ ။ အျဖဴလာလည္း ၾကဳိက္လိုက္
တာပဲ အမဲလာလည္း ၾကဳိက္တာပဲ ဒါေတြကို ၾကဳိျမင္လုိ ့ ေရွးစာဆုိၾကီးတစ္ဦးက ခပ္ရင့္ရင့္ စကားလုံးေတြ
နဲ႕ ေရးခဲ့တာ ရွိတယ္ ။ ဆုိစမ္းပါဦး ဖုိးသူေတာ္ၾကီးရ..အဟမ္း..အဟမ္း..။ ေဟာ့ ...ဖုိးသူေတာ္ၾကီးက
ေကာင္းေနရင္လုပ္ျပီး..ေအာ္..လူေလးကလည္း  အသံေန အသံထားနဲ႕ ဆုိရမွာမုိ ့လည္ေခ်ာင္းရွင္းတာပါ ။
နားေထာင္ေနာ္..ေသာက္သုံးမၾကတဲ႕...ေနာက္ဆုံးအထကို ေျပာရမွာျဖင့္...ဘီးက်ဳိးပါ့မယ့္..မာစတာရဲ႕
တစ္ခုနဲ႕ပဲ ...ဒင္းတုိ ့အထကိုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုု..ရွင္းျပျပီးူသား ျဖစ္ေနလုိ ့..အရွည္ကို မေျပာေတာ့ပါဘူး..သူတုိ ့တေတြက
ဘယ္ဘဝကမွ ..ေျပာမရတာမုိ ့..သေဘာေတာ္ရွိသာ...ၾကာဗ်ာပါနဲ႕..ေယာေရာရွိသာ..ဖာသာသာရဲ႕လို ့
ဆရာခမ်ာ..အျဖစ္တစ္ႏုန္းမခ်ဲ႕..ရွစ္လုံးဖြဲ႕ေလးနဲ႕..ေဟာလုိ ့ျပန္တာက ..တရုတ္လာလဲ..ငါတြဲလုိက္မွာ
ကုလားလာစ..ငါကၾကဳိက္တာ..ဂ်ပန္လာေတာ့..ငါေနာ့ခ်င္တာ..ေယာေရာရွိ..ဂြစိဂြစိပါ...လုိ ့စာခ်ဳိးခဲ့တာေပါ့
ကြယ္ ။ ဒီေတာ့ သူတုိ ့ေလးေတြကို ကုိယ့္ဘာသာ ကိုယ့္လူမ်ဳိးရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႕ ထိေတြ႕ရင္းႏွီးမႈရွိ
ေအာင္ သြန္သင္ဆုံးမေပးရမွာက တာဝန္သိသူေတြမွာ တာဝန္ရွိတာေပါ့ကြယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း
မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ဆုံးမၾသဝါဒမိန္ ့ေတာ္မူခဲ့တာက..
အုိးမဖုတ္ခင္ ၊ အုိးလုပ္စဥ္ဝယ္ ၊ အုိးတြင္ႏွိပ္ခတ္ ၊ တံဆိပ္မွတ္ကား ၊ မျပတ္မစဲ ၊ အုိးပင္ကြဲလည္း ၊
အျမဲတေစ ၊ တည္ရွိေနသုိ ့၊ ေထြေထြေသြးသား ၊ကေလးမ်ားႏႈိက္ ၊ ဘုရားတံဆိပ္ ၊ ဘာသာစိတ္ကို ၊
ခတ္ႏွိပ္နဳိင္မွ ၊ သက္ဆုံးက်ေအာင္ ၊ဗုဒၶဝါဒီ ၊စြဲ၍တည္မည္ ၊ ကိုယ္စီခတ္ႏွိပ္နဳိင္ေစသတည္း..လုိ ့
ဆုံးမၾသဝါဒေပးေတာ္မူခဲ့တယ္ ။ ဒီေတာ့ ေနာင္အနာဂတ္ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြျဖစ္တဲ႕ကေလးေတြရဲ႕
ႏွလုံးသားထဲမွာ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္လူမ်ဳိးရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈတရားေတြကို အသက္ေသသည့္တုိင္ေအာင္
စြဲက်န္ရစ္ေနဖုိ ့ဆုံးမသြန္သင္ ျပဳျပင္ေပးရမွာ လူၾကီးေတြနဲ႕ ရွင္ရဟန္းတုိ ့တာဝန္ေပါ့ကြယ္ ။
ေနာက္..မင္းကြန္းဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး အရွင္ဝိစိတၱသာရာဘိဝံသ မိန္ ့ေတာ္မူတာရွိေသးတယ္။တစ္ခါက
ဆရာေတာ္၏ ေက်ာင္းတုိက္မွ ရဟန္းငယ္မ်ား ဘာသာျခားဆုိင္မွ ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္းမ်ား ဝယ္ယူလာ
သည္ကို သိရွိရသျဖင့္ ဘာျဖစ္လုိ ့ ဒီဆုိင္က ဝယ္လာရသလဲ ေမးေတာ္မူရာ ဒီဆုိင္က ေစ်းလည္းသက္သာ
ဆက္ဆံေရးလည္းေကာင္းလုိ ့ ဝယ္လာရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဗုဒၶဘာသာဆုိင္မ်ားက ေစ်းလည္းၾကီးျပီး
ဆက္ဆံေရးလည္း ညံ့လွေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသည့္အခါ ဆရာေတာ္ၾကီးက ေအး..ဗုဒၶဘာသာဆုိင္က
တစ္ဆယ္အျမတ္ယူျပီး ဘာသာျခားဆုိင္က တစ္က်ပ္ပဲ အျမတ္ယူရင္ေတာင္ ဦးဇင္းတုိ ့ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္မွာ
ပဲ ေစ်းဝယ္ရမယ္..ဘာျဖစ္လုိ  ့လည္းဆုိရင္..အဲဒီ ဗုဒၶဘာသာေစ်းဆုိင္ေတြ ယူလုိက္တဲ႕ အျမတ္တစ္ဆယ္
က ဗုဒၶဘာသာဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြဆီကိုပဲ ျပန္ေရာက္မွာ ဘာသာျခားေတြ ယူလုိက္တဲ႕ အျမတ္
တစ္က်ပ္ကေတာ့ ဦးဇင္းတုိ ့လည္ပင္းကို ၾကဳိးကြင္းစြပ္မယ့္ေနရာ ေရာက္သြားမွာ ဟု မိန္႕ၾကားေတာမူ
သည္ ။ ဒါကုိေထာက္ေသာအားျဖင့္ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအားလုံး အထူးသတိထား လိုက္နာက်င့္သုံး
သင့္ေသာ လမ္းညြန္ၾသဝါဒစကားဆုိတာ သိသာတာေပါ့ကြယ္ ။
               ဒီေတာ့ ဖုိးသူေတာ္ၾကီး ဘာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းကိုဖြင့္လွစ္ျပီး သင္ၾကား
ရသလဲဆုိရင္ ေနာင္အနာဂတ္ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္သစ္ၾကယ္ပြင့္ကေလးေတြ အေနတတ္လုိ ့ အေသျမတ္ျပီး
ေနာင္ေရးစိတ္ေအးရေအာင္လုိ ့သင္ေပးတယ္လုိ ့မွတ္ေပါ့ကြယ္ ။
လူေလးေရ...ဒီေန႕ေတာ့ ...ဒီေလာက္နဲ႕ပဲ ေတာ္ၾကဦးစုိ ့.............။


ေရွးပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းၾကီးမ်ားအား အစဥ္ထာဝရ ရွိခုိးဦးခုိက္လ်က္............။

                                                                     သာကီမင္းသားေလး
                                                                            23. 12. 2012

ေဗဒါလမ္း (၁၅ ) သူ ့လမ္းစဥ္

* ကမ္းစပ္ကို   မင္
   လမုပင္  အေျခၾကီးနဲ႕၊ အသီးေတြ  ျဖဳိး ။
   ကမ္းေျခကို   ဒီေရတုိး ၊ ျပဳိလဲမွာ   စုိး ။

* ကမ္းစပ္ကို   မင္
   ဓနိပင္  ယုိင္ငုိက္လုိ ့ ၊ ခုိင္လုိက္ကယ္   ျဖဳိး ။
   ဓနိခုိင္  အလက္ထဲက ၊ ခြဲရမွာ   စုိး ။

* ကမ္းစပ္ကုိ   မင္
   လတာျပင္  ငါးဖ်ံလူးလို ့၊ ေပ်ာ္ျမဴးၾက   ရုိး ။
   ဒီတက္လွ်င္  လတာႏုန္း ၊ ဒီဖုန္းမွာ   စုိး ။

* စုိးပါဘု   သူ ့မူရာ ။
   ေခ်ာင္းတစ္ခြင္  ပင္လယ္ဝက ၊ ပန္းလွ   ေဗဒါ  ။
   ဆန္တက္ခ်ိန္မွာ ၊ ဆန္လာနုိင္ပါဘိ ။
   စုန္ဆင္းခ်ိန္မွာ ၊ စုန္လာနုိင္ပါဘိ ။
   သူ႕လမ္းစဥ္   သူျမင္ရဲ ၊ သူစြဲတတ္ဘိ ။

     *    *    *    *    *

             (၁၉၅၉-၁၉၆၀ )

ခုႏွစ္ေန ့ ဘုရားရွိခုိးလကၤာ

၁။      ။ သုံးလူ႕ရွင္ပင္ ၊ ကၽြန္းထိပ္တင္.....။ ေသာင္းခြင္စၾကၤာဝဠာ ၊ နတ္ျဗဟၼာတုိ ့၊ ညီညာရုံးစု ၊
ေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ ၊ ရတုနဂုိရ္ ၊ ရႊန္းရႊန္းစုိသည္ ၊ ဝါဆုိလျပည့္ ၊ ၾကြက္မင္းေန ့ဝယ္ ၊ ခ်မ္းေျမ႕ၾကည္ျဖဴ ၊
သေႏၶယူသည္ ၊ နတ္လူျငိမ္းဘုိ ့  ကိန္းပါကုိ ၊ နတ္လူျငိမ္းဘုိ ့  ကိန္းပါကုိ.....။

၂။     ။ သေႏၶယူခါ ၊ ဆယ္လၾကာေသာ္ ၊ မဟာသကၠရာဇ္ ၊ ေျခာက္ဆယ့္ရွစ္ၾကဳံ ၊ ကဆုန္လျပည့္ ၊
ေသာၾကာေန ့ဝယ္ ၊ ခ်မ္းေျမ႕စုံစီ ၊ လုမၺိနီႏႈိက္ ၊ မဟီလႈိက္ဆူ ၊ ဖြားေတာမူသည္ ၊ နတ္လူေအာင္ဘုိ ့
လမ္းပါကုိ ၊ နတ္လူေအာင္ဘုိ  ့  လမ္းပါကုိ.....။

၃။     ။ ဖြားျမင္ေျမာက္ေသာ္ ၊ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ရြယ္ ၊ ပ်ဳိနႈနယ္ႏႈိက္ ၊ သုံးသြယ္ေရႊနန္း ၊ သိမ္းျမန္းျပီးလစ္ ၊
ဆယ့္သုံးႏွစ္လ်င္ ၊ ဘုန္းသစ္လွ်ံဟူ ၊ စံေတာ္မူေရြ႕၊ ရြယ္မူႏုျဖဳိး ၊ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးဝယ္ ၊ ေလးမ်ဳိးနိမိတ္ ၊
နတ္ျပဟိတ္ေၾကာင့္ ၊ ေရႊစိတ္ျငဳိျငင္ ၊ သံေဝပုိက ၊ ဝါဆုိလျပည့္ ၊ က်ားမင္းေန ့ဝယ္ ၊ ခ်မ္းေျမ႕ရဂုံ ၊
ေတာရပ္လႈံသည္ ၊ စုံျမဳိင္ပင္ရိပ္  ခမ္းမွာကုိ ၊ စုံျမဳိင္ပင္ရိပ္  ခမ္းမွာကို.....။

၄။     ။ ေတာရပ္ျမဳိင္ေပၚ ၊ ေျခာက္ႏွစ္ေပ်ာ္ေရြ႕၊ ခါေတာ္တပုံ ၊ ပြင့္ခ်ိန္ၾကဳံက ၊ ကဆုန္လျပည့္ ၊
ဆင္မင္းေန ့ဝယ္ ၊ ေျမ႕ပရေမ ၊ ပလႅင္ေဗြထက္ ၊ ေရႊေညာင္ေတာၾကီး ၊ ဗိတာန္ထီးႏွင့္ ၊ မျငီးၾကည္ျဖဴ ၊
ေနေတာမူလ်က္ ၊ ရန္ျမဴခပင္း ၊ အမုိ္က္သင္းကို ၊ အရွင္းပယ္ေဖ်ာက္ ၊ အလင္းေပါက္က ၊ ထြန္းေတာက္ဘုန္းေတာ္ ၊ ေသာင္းလုံးေက်ာ္သည္ ၊ သုံးေဘာ္လူတုိ ့  ျငမ္းပါကို ၊
သုံးေဘာ္လူတုိ ့  ျငမ္းပါကုိ.....။

၅။     ။ ဘုရားျဖစ္ခါ ၊ မိဂဒါသို ့၊ စၾကၤာေရႊဖြား ၊ ျဖန္ ့ခ်ီသြားေရြ႕၊ ငါးပါးဝဂၢီ ၊ စုံအညီႏွင့္ ၊ မဟီအေပါင္း ၊
တုိက္တစ္ေသာင္းမွ ၊ ခေညာင္းကပ္လာ ၊ နတ္ျဗဟၼာအား ၊  ဝါဆုိလျပည့္ ၊ စေနေန ့ဝယ္ ၊ ေၾကြ႕ေၾကြ႕လ်ံတက္ ၊ ဓမၼစက္ကို ၊ မိန္ ့ျမြက္ေထြျပား ၊ ေဟာေဖာ္ၾကားသည္ ၊ တရားနတ္စည္  ယြမ္းတယ္ကုိ ၊ တရားနတ္စည္   ယြမ္းတယ္ကုိ.....။

၆။     ။ တရားနတ္စည္ ၊ ေဆာ္ယြမ္းလည္က ၊ သုံးမည္ဘုံသုိက္ ၊ တေသာင္းတုိက္ဝယ္ ၊ ကၽြတ္ထုိက္သသူ ၊
နတ္လူျဗဟၼာ ၊ သတၱဝါကို ၊ ေခမာေသာင္သုိ ့ ၊ ေဖာ္ကူးတုိ ့ျဖင့္ ၊ ေဆာင္ပုိ ့ျပီးခါ ၊ ဝါေလးဆယ့္ငါး ၊
သက္ကားရွစ္ဆယ္ ၊ စုံျပည့္ၾကြယ္က ၊ ရာေလးဆယ့္ရွစ္ ၊ သကၠရာဇ္ဝယ္ ၊ နယ္မလႅာတုိင္း ၊ စံႏႈိင္းမယုတ္ ၊
ကုသိနာရုံ ၊ အင္ၾကင္းစုံႏႈိက္ ၊ ကဆုန္လျပည့္ ၊ အဂၤါေန ့ဝယ္ ၊ ခ်မ္းေျမ႕နိဗၺဴ ၊ စံေတာ္မူသည္ ၊
ဝွန္းဆူေသာင္းလုံး  ေက်ာ္တယ္ကို ၊ ဝွန္းဆူေသာင္းလုံး   ေက်ာ္တယ္ကို.....။

၇။     ။ နိဗၺဴစံျပီ ၊ ရႈမဟီသား ၊ သိဂၤီေရႊေလွာ္ ၊ အေလာင္းေတာ္ကို ၊ ထုိေရာ္ကဆုန္ ၊ လဆုတ္ၾကဳံေရြ႕၊
ဂဠဳန္ေန ့ဝယ္ ၊ ခုိးေငြ႕မေႏွာ ၊ ဓာတ္ေတေဇာလွ်င္ ၊ ရွင္ေစာဥာဏ္စက္ ၊ ဓိ႒ာန္ခ်က္ျဖင့္ ၊ လွ်ံတက္ေကာ္ေရာ္ ၊ မီးပူေဇာ္သည္ ၊ ေမြေတာ္ရွစ္စိတ္  ၾကြင္းတယ္ကုိ ၊ ေမြေတာ္ရွစ္စိတ္
ၾကြင္းတယ္ကုိ.....။

          ထုိခုႏွစ္ေန  ့ ၊ ခ်မ္းသာေျမ႕ကို ၊ ေဆြ႕ေဆြ႕ၾကည္ျဖဴ ၊ အာရုံယူလ်က္ ၊ သုံးလူတုိ ့နတ္ ၊
ျမတ္ထက္ျမတ္သား ၊ ကုိယ္ေတာ္ဖ်ားကို ၊ သုံးပါးမြန္စြား ၊ ဝႏၵနာျဖင့္ ၊ သဒၶါျဖဳိးျဖဳိး ၊ ကၽြန္ရွိခုိးသည္ ၊
ေကာင္းက်ဳိးခပ္သိမ္း   ၾကြယ္ေစေသာ္ဝ္ ၊ ေကာင္းက်ဳိးခပ္သိမ္း   ၾကြယ္ေစာေသာ္ဝ္.....။

                                     လယ္တီဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး

ေဗဒါလမ္း (၁၄ ) ေခ်ာင္းရဲ႕အလွ

* က်ဴရုိးရွင္  မေနတတ္လို ့ ၊ ေရစပ္ကိုတဲ့  ဆင္းလို ့လာ
   မေဗဒါ  စုန္ဆန္ေမ်ာ ၊ ေမာတဲ့ေနရာ ။
   က်ဴရုိးရွင့္  ဝါသနာ ၊ ကဗ်ာႏြဲ႕  ခ်ဳိေတး ။
   ဆန္မကုန္   စုန္မခန္းမွာ ၊ ပန္းရွာလိမ့္ေလး.......တဲ့ ။

* အုိအခ်င္း  မင္းပီပီ
   ေရျပည့္မွာ  ေဗဒါပန္း ၊ ကမ္းနဲ႕အညီ ။
   ဆန္လိုက္ၾက  စီရရီ ၊ တခ်ီတခ်ီ  တၾကြၾကြ ။
   တက္ေရမွာ  ျမင္ေနက် ၊ ေခ်ာင္းရဲ႕အလွ ။

* အုိအခ်င္း  ပီပီငယ္
   ေရက်မွာ  ေဗဒါပန္း ၊ ကမ္းစပ္ကိုဖယ္ ။
   ဝဲယာမွာ  လတာက်ယ္ ၊ အလယ္မွာ  ေဗဒါမ
   သက္ေရမွာ ျမင္ေနက် ၊ ေခ်ာင္းရဲ႕အလွ ။

* တက္ေရနဲ႕  သက္ေရနယ္
   ဆန္မကုန္  စုန္မဆုံး ၊ လုံးပတ္ခ်ာလည္ ။
   ေဗဒါမ  ခရီးသည္ ၊ ပန္းရွာမယ္  ဆုိရလဲ ။
   ဒီေခ်ာင္းမွာ  အလွဖြား ၊ ပြား   ခဲ့ျပီပဲ ။

    *    *    *    *    *
         (၁၉၅၉- ၁၉၆၀ )

ေဗဒါလမ္း (၁၃ ) ဆုိင္ခင္းလ်က္ပဲ

* အညာေလွ
   အညာေျမ   ကုန္ေရာင္းဖုိ ့၊ ဒီ   ေခ်ာင္းမွာနား ။
   ထန္းလ်က္ခဲရယ္နဲ႕
   ပဲမ်ဴိးစုံ  ၾကဳံေလခုိက္ ၊ ဝယ္လုိက္ပါလား........တဲ့ ။

* တံငါေလွ
   တံငါေျမ   ကုန္ေရာင္းဖုိ ့၊ ဒီ   ေခ်ာင္းမွာနား ။
   ပုစြန္က်ားရယ္နဲ႕
   ငါးမ်ုဳိးစုံ   ၾကဳံေလခုိက္ ၊ ဝယ္လုိက္ပါလား..........တဲ့ ။

* ကမ္းစပ္မွာေျမွာင္
   အုိးေဖာင္    ကုန္ေရာင္းဖုိ ့၊  ဒီ    ေခ်ာင္းမွာနား ။
   ရာဝင္အုိးရယ္နဲ႕
   အုိးမ်ဳိးစုံ   ၾကဳံေလခုိက္ ၊ ဝယ္လုိက္ပါလား........တဲ့ ။

* ကမ္းစပ္မွာ  ေျမွာင္
   ဝါးေဖာင္   ကုန္ေရာင္းဖုိ ့၊  ဒီ    ေခ်ာင္းမွာနား ။
   ခရင္ဝါး ( ကရင္ဝါး ) ရယ္နဲ႕
   ဝါးမ်ဳိးစုံ   ၾကဳံေလခုိက္ ၊ ဝယ္လုိက္ပါလား........တဲ့ ။

* ဒီလမ္းက   ပန္းေဗဒါ
   ဆန္ေရ  စုန္ေရနဲ႕
   ထုံေပေပ   သူမနား ၊ သြားရ  ခါခါ ။
   ပါပါစ  ေရာင္းစရာ ၊ ပါရွာဘု   သူတုိ ့နဲ ။
   အျပာမွာ  အဝါကြက္ကယ္နဲ႕
   အတက္မွာ  သူရႊင္ပ်ေပမဲ့ ၊
   က်လည္းေလ   သူမျငင္းရွာဘု
   ဒီ   ေခ်ာင္းေရ   ေကာက္ကစင္းမွာ
   ဆုိင္ခင္းလ်က္   ပဲ ။
     *   *    *    *    *
     ( ၁၉၅၉- ၁၉၆၀ )

ေမတၱာတရား

                                             * ေမတၱာတရား၊ ကိုယ္၌ထား၊ စီးပြားတိုးတက္ရာ။
                                             * လူေရာနတ္ေရာ၊ ခ်စ္သူေပါ၊ ပြားေသာ ဤေမတၱာ။
                                             * လက္နက္ဆိပ္မီး၊ တကယ္ျပီး၊ ေဆးႀကီး ဤေမတၱာ။
                                             * မ်က္ႏွာၾကည္လွ၊ စိတ္တည္ရ၊ ပြားက ဤေမတၱာ။

                                             * ႏိုး အိပ္ ခ်မ္းသာ၊ အိပ္မက္မွာ၊ ေကာင္းစြာ မက္တတ္ပါ။
                                             * ေသခ်ိန္ကာလ၊ မေတြရ၊ ေသက ထက္နတ္ရြာ။
                                             * ေမတၱာေက်းဇူး၊ ဆြတ္၍ခူး၊ အထူးပြားမ်ားရာ။
                                             * ကိုယ္ႏွင့္မျခား၊ ေမတၱာပြား၊ အမ်ားသတၱ၀ါ။
                                             * အမ်ားသတၱ၊ ခ်မ္းသာမွ၊ ရၾက ကိုယ္ခ်မ္းသာ။

                                                     စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး ေရႊဟသၤာဆရာေတာ္ႀကီး

ေဗဒါလမ္း ( ၁၂ ) စုိင္းဦးမွာလား

* ပင္လယ္ဝဆီက ၊ ဒီ    တက္စ  လႈိင္းေဘာင္ဘင္ ။
   မေဗဒါ  တစ္ဟုန္ထုိး ၊ ေခ်ာင္းရုိးကုိဝင္ ။
   မုိးမျမင္  ေလမျမင္ ၊ ပန္းဆန္ခ်င္  ေလတုိင္း ။
   ေရထဦး    ေပမုိ႕
   စိတ္ကူးယဥ္   ယဥ္ေလတုိင္း ၊ ပန္းထင္ရာ    စုိင္း ။

* အထက္ေခ်ာင္းက်ေတာ့ ၊ ဒီ   ေညာင္းစ   ေခ်ာင္းေရသာ ။
   မေဗဒါ  ကုိယ္ရွိန္သတ္ ၊ လွမ္း တတ္နုိင္ပါ ။
   စုိင္းခဲ႕တဲ႕  ခရီးတာမွာ ၊ သာနာစုံ  ပုံခဲ႕။
   ေရသင္ျဖဴးေပမုိ ့
   ပြင့္ဖူးစုံ  ငုံတံနဲ႕ ၊ ပန္းမူရာ    ႏြဲ႕။

* ပန္းအလွ   မေဗဒါ.........တဲ႕။
   က်ဴရုိးရွင္   ပီပီကေလး ၊ ေတးသံက   သာ ။
   ပင္လယ္ဝ   ဆီက
   ဒီေရက်   ခြန္းစ   လာ ၊ လြမ္းစရာ   ပါတကား ။
   မုိးမျမင္   ေလမျမင္နဲ႕
   ထီမထင္   စုန္ခ်င္တုိင္း ၊ စုိင္းဦးမွာလား ။

     *    *    *    *     *
      (၁၉၆၀)

ေဗဒါလမ္း (၁၁ ) ေတြးမိပါစ

* ေဗဒါတဲ႕  ေဗဒါ ။
   ဒီေခ်ာင္းမွာ  အမည္ေမႊး ၊ ေအးျငိမ့္သာယာ ။
   ေမႊးသမွ်  ျပန္တစ္ရာ ၊ ခံစရာ  အေရး ။
   အတုိက္ခံနုိင္မွ ၊ အေမႊ႕ခံနုိင္မွ
   ထုိးဝါးကိုင္   ဒီ  ဆုိင္ဝဲ  တဲ႕
   ေရႊဘဲရန္  စုန္ဆန္လမ္းမွာ
   ရမ္းတတ္တယ္    ေလး ။

* ေမႊးမွလည္း  မဟုတ္ပါ ။
   ရုိးသံရွင္  ပဲ႕(ပံ့)တင္ထပ္ ၊ ေခ်ာင္းရပ္  ဧရာ ။
   စုန္ဆန္ရ  လမ္းတကာမွာ ၊  လမ္းမသာ   ရွာၾက ။
   တစုိက္စုိက္ကယ္နဲ႕
   အတုိက္ကို  အၾကဳိေတြ႕ပါလုိ ့
   အေမႊ႕ဒဏ္  ခံေနက် ၊ ေတြးမိပါစ ။

      *     *        *         *
       ( ၁၉၆၀ )
  
 

ေဗဒါလမ္း (၁၀ )ပန္းပန္လ်က္ပဲ

* ညဳိျပာျပာ ၊ လတာျပင့္ေျခရင္း ။
   လႈိင္းတက္ရာ  ေဗဒါတက္ ၊ လႈိင္းသက္ရာ  ဆင္း ။

* ဆင္းရလည္း  မသက္သာ ။
   အုန္းလက္ေၾကြ  ေရာေပါေလာ ၊ ေမ်ာစုန္လို ့လာ ။
   အဆင္းနဲ႕အလာ ၊ ေဗဒါမ  အေထြး ။
   အုန္းလက္ေၾကြ  သူ႕နံေဘး ၊ ေဆာင့္ခဲ႕ရေသး ။

* ေဆာင့္ရလည္း  မသက္သာ ။
   ေနာက္တစ္ခ်ီ  ဒီ  တစ္လုံးက ၊ ဖုံးလုိက္ျပန္ပါ ။
   ျမဳပ္ေလေပါ့   ေပၚမလာ ၊ မေဗဒါအလွ ။
   တစ္လံကြာ  လႈိင္းအၾကြ ၊ ေပၚလိုက္ျပန္ရ ။

* ေပၚျပန္လည္း  မသက္သာ ။
   ေခ်ာင္းအဆြယ္  ေျမာင္းငယ္ထဲက ၊  ဘဲ  ထြက္လို ့လာ ။
   ဘဲအုပ္မွာ  တစ္ရာႏွစ္ရာ၊ ေဗဒါက  တစ္ပင္ထဲ (တည္း ) ။
   အယက္အကန္   ခံလို႕
   ေဗဒါျပန္   အံကိုခဲ ၊ ပန္းပန္လ်က္ပဲ ။

     *   *   *   -*   *
        (၁၉၆၀)

ခ်မ္းသာဖို ့

* ေတာင္တန္းရယ္ညဳိ
   ျဖဳိပါနဲ႕ေလး ။
   ဟီမဝါ
   ေသလာေတာမွာ
   သတၱဝါ  စုံအညီ
   မွီၾကလို ့ေလး ။

* ေတာင္တန္းရယ္ညဳိ
   ျဖဳိပါနဲ႕ေလး ။
   ေထရ္ဆရာ
   ေသလာေတာမွာ
   နိဗၺဴတာ  ၾကငွာန္းတုိင္ေအာင္
   က်င့္ေဆာင္ကာ  စုေတက်ေအာင္
   ေနခဲ႕လို ့ေလး ။

* ေတာင္တန္းရယ္ညဳိ
   ျဖဳိပါနဲ႕ေလး ။
   ကမၻာမွာ
   ျပည္ျမန္မာ
   ၾကည္သာဖုိ  ့ေလး ။

* ေတာင္တန္းရယ္ညဳိ
   ျဖဳိပါနဲ႕ေလး ။
   မွီခုိသူ
   ျပည္လူမ်ားတုိ  ့
   စီးပြားရွာ
   လယ္ယာလုပ္လို  ့
   ခ်မ္းသာဖုိ ့ေလး ။

 *   *   *   *   *
        သာကီမင္းသားေလး
          9. 12. 2012

ေဗဒါလမ္း( ၉ ) စုန္ဆန္ရ တရား

* ပန္းပါဘိ  ေဗဒါေဆြ ။
   က်ဴရိုးရွင္  ပီပီကေလး ၊ ေတးသံက    ေဝ ။
   စုန္ဆန္ရ  တေပေပ ၊ ဒီေရနယ္  တစ္ေက်း ။
   ဒီေခ်ာင္းေရ  ေဗဒါလမ္း ၊ ပန္းဖြယ္တဲ႕ေလး ။

* အုိအခ်င္း  က်ဴရိုးရွင္ ။
   ေနသာမွာ  ရြာရဟန္း ၊ ဆြမ္းခံၾကြ  ဝင္ ။
   ထန္းတစ္ဖ်ား  ေနကိုျမင္ ၊ ရြာျပင္က   တံတား ။
   ဆြမ္းခံျပန္   ရြာကိုရွား ၊ ေန ့တုိင္းပါလား ။

* အုိးအခ်င္း  က်ဴရုိးရွင္
   ဟင္းရြက္စုံ  ႏွစ္ပုံထပ္ ၊ ေလာင္းစပ္မွာတင္
   ေစ်းသမား  မယားလင္ ၊  တစ္ရြာဝင္  တစ္ရြာသြား ။
   အိမ္အျပန္   ပုစြန္ငါး ၊ ေန ့တုိင္းပါလား ။

* ဒီ   တက္ေတာ့   သူထက္သန္ ၊
   ဒီ   က်လွ်င္  သူရႊင္လန္း ၊ တန္းစီလို ့ျပန္ ။
   အလဲလဲ  အဖန္ဖန္ ၊  စုန္ဆန္ရ  တရား ။
   ေဗဒါေဆြ  ဒီေရသြား ၊ ျမင္ထားလို ့လား ။

       *    *    *    *     *

               ( ၁၉၅၇- ၁၉၅၉ )

မ်ဥ္းျပဳိင္ရဲ႕ ပန္းတုိင္

*ေျမာက္ျပန္ေလညွင္း
   ရုိက္ေဆာ္သြင္းလို ့
   သဇင္သင္းတဲ႕
   ႏွင္းမႈန္ေတြၾကား
   ဝုိးတဝါးနဲ႕
   တစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္သြား
   ေလွ်ာက္သြားရင္း   ေလွ်ာက္သြားရင္း
   လမ္းေပ်ာက္ေန.............။

* ေဟာ.......
   ဟုိမွာ............
   အခုေတာ့......
   ေတြ႕လုိက္ရပါျပီ...............။

* မ်က္စိတစ္မွိတ္  လက္ဖ်စ္တစ္တြက္
   လွ်ပ္တျပက္တြင္းမွာ
   ေတြ ့လုိက္သည့္အရာ
   မုိးတိမ္ ကန္႕လန္႕ကာအလား
   စည္းျခားထားျပန္တယ္..........။

* သိလုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့
   မတူညီတဲ႕
   မ်ဥ္းျပဳိင္ရ႕ဲ ပန္းတုိင္ဟာ
   ဘာလဲ...........?
   ေအာင္ျမင္ျခင္းလား.........?
   ရႈံးနိမ့္ျခင္းလား..............?
   ဝမ္းနည္းျခင္းလား.............?.
   ဝမ္းသာျခင္းလား...........?
   ခ်စ္ျခင္းလား............?
   မုန္းျခင္းလား..............?
   ေဝးကြားျခင္းလား..........?.
   နီးစပ္ျခင္းလား............?

* ေသခ်ာတာကေတာ့.........
   သဘာဝတရားကို  မလြန္ဆန္နုိင္ေသးရင္
   ေလာကဓံရဲ႕
   ထုေထာင္းတဲ႕ ဒဏ္ကုိေတာ့
   ခံရေပလိမ့္ဦးမည္..........။
   ခံေပဦးေတာ့..............ခံဦးေတာ့.............။

                                         သာကီမင္းသားေလး
                                             8.12.2012

ေဗဒါလမ္း(၈) ေမ်ာလ်က္သာပဲ

* ေလျပင္းငယ္   ေပြ ၊ ေလျပည္လွ်င္    လဲ ။
   ေခ်ာင္းက်ယ္   ဘယ္မျငင္း ၊ ေခ်ာင္းက်ဥ္းလွ်င္  လဲ ။

* ေနပူတုန္း   ခါ၊ မုိးရြာလွ်င္  လဲ ။
   လသာသာ  ပ်ဳိအုိၾကဳိ်က္ ၊ လမုိက္လွ်င္  လဲ ။

* အေဖာ္ငယ္   စုံ ၊ ေဖာ္မစုံလွ်င္   လဲ ။
   ပြင့္ဖူးငုံ  အကုန္လန္း ၊ ႏြမ္းနယ္လ်က္  လဲ ။

* စုန္ျပန္ရ  အဖန္ဖန္ ၊  ဆန္ျပန္ရ  တလဲလဲ ။
   မေဗဒါ  ဒီေရေၾကာမွာ ၊ ေမ်ာလ်က္သာပဲ ။

          *   *   *    *  *

           (၁၉၅၇- ၁၉၅၉)

`ေဗဒါလမ္း(၇) ေတးစုံနဲ႕ပဲ

* တီတာတာ
   ကညာ  ေမဘုတ္က ၊ ေရႊႏႈတ္ခ်ဳိ  ေသြး။
   က်ဴရုိးရွင္  ပီပီႏြဲ႕၊ လြမ္းမယ္ဘြဲ႕   ေတး။

* ပေဒသာ
   ေထရ္ဝါ  ရည္စူးလုိ ့၊ ေလွဦးမွာ   ေလး ။
   က်ဴရုိးရွင္  ပီပီေႏွာ ၊ စည္ေျဗာသံ   ေတး ။

* ေသာင္အေျခ
   ေခါင္ေရ   ေလျမဴးေတာ့ ၊ ေရရူးေတြ   ေဖြး ။
   က်ဴရုိးရွင္  ပီပီဟိန္း ၊ ဗိန္းေဗာင္းသံ     ေတး ။

* အေကာင္ေသ
   ေတာင္ေလ   ေရတက္ေတာ့ ၊ ေရယက္နဲ႕ေထြး ။
   က်ဴရုိးရွင္  ပီပီညင္း ၊ ငိုခ်င္းသံ    ေတး ။

* တက္မကူ
   ရြက္ျဖဴ  ပူေဖာင္းနဲ႕၊ ေလွေလာင္းကုိယ္   ေလး ။
   က်ဴရုိးရွင္   ပီပီပ်ဳိး ၊ ဘြဲ႕ၾကဳိးသံ   ေတး ။

* ျပဳ႕တျပဴ
   ေျမငူ   ဓနိကၽြန္း ၊ ေသာက္ထြန္းျပီ    ေလး ။
   က်ဴရုိးရွင္   ပီပီေနာ့ ၊ သားေခ်ာ့သံ   ေတး ။

* ေတးမ်ဳိးရယ္   စုံ ၊ ကုန္နုိင္ပါေလပဲ ။
   မေဗဒါ  စုန္ဆန္ျမဲ ၊ ေတးစုံနဲ႕  ပဲ ။

     *   *   *   *   *
       (၁၉၅၇-၁၉၅၉)
  

`ေဗဒါလမ္း(၆)ရခဲ့သည္ပဲ

* ျမစ္တမ္းမွာတဲ့  ေလၾကမ္းဆင္။
   ထန္လိုက္ေလ  ေလမႈန္တုိင္း ၊လႈိင္းကေဘာင္ဘင္
   တစ္လႈိင္းထြက္  တစ္လႈိင္းဝင္၊ ေဗဒါခင္  ျဖစ္နဲ။
   ေရလႈိင္း   ဗရေပြနဲ႕
   မုန္တုိင္းေလ  ေရတစ္ရုိးမွာ  စုိးရြံ႕မွာပဲ။

* ျမစ္ရုိးမွာတဲ့  မုိးသက္ဆင္။
   လွ်ပ္ၾကဳိးပ်ံ  မုိးသံထစ္ ၊ မုိး  စစ္ဘုရင္။
   မုိးညစ္လုိ ့  ျမစ္မျမင္ ၊ ေဗဒါပင္  ျဖစ္နဲ။
   မုိးသက္ေလ  ေရတစ္ရုိးမွာ  စုိးရြံ႕မွာပဲ။

* စုိးမရြံ႕   တြန္႕မတုန္။
   မုိးႏွင့္ေလ  ေရရႈပ္ေထြး ၊ ေရြးမွ်  မျဖဳံ။
   ဆန္လုိက္ျပန္တုံ ၊ စုန္လုိက္ျပန္ရ။
   ေခါက္ေပါင္းမေရနုိင္လို ့
   ေဗဒါခုိင္   သည္ျမစ္ထဲ ၊ ရခဲ့သည္ပါ့ ။
      *   *   *   *   *
 (၁၉၅၇-၁၉၅၉)

ေသာတာပန္ (သမၼာဒိ႒ိ) ျဖစ္ျခင္းအေၾကာင္း- ၂-ပါး

                                      မွန္မွန္ကန္ကန္သမၼာဒိ႒ိ ျဖစ္ဖို႔ရာကေတာ့
                                      ကိုယ္နဲ႔ေလ်ာက္ပတ္တဲ့တရားကို နာမႈ ။
                                    - ေယာနိေသာမနသိကာရဆိုတဲ့ ႏွလံုးသြင္း

                                      မွန္မႈ ။
    
                                  "  ကိုယ္နဲ႔ေလ်ာက္ပတ္တဲ့တရားကို နာမႈ "
                                    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
                                   " - သတိပ႒ာန္ေလးပါးရွိတယ္၊
                                 * တခ်ိဳ႕က ေဝဒနာ႐ႈမွ ထင္ရွားတယ္၊
                                 * တခ်ိဳ႕ကလဲ စိတ္႐ႈမွထင္ရွားတယ္၊
                                 * တခ်ိဳ႕ကလဲသစၥာ႐ႈမွ ထင္ရွားတယ္၊
                                 * တခ်ိဳ႕ကလဲ ကာယႏုပႆနာ ဆိုတဲ့
                                    ႐ုပ္တစ္ခုခုကို ႐ႈမွ ထင္ရွားတယ္။
                                    အဲဒီေတာ့ သူထင္ရွားတာေတြက သူ႔စ႐ိုက္
                                    သူလာတာ ျဖစ္ၿပီး သကာလေနေတာ့ အားလံုး
                                    ဒကာ ဒကာမေတြ သိၿပီသားအတိုင္း ကိုယ္နဲ႔ေလ်ာက္ပတ္တဲ့
                                    တရားနာမႈဟာ ၁- နံပါတ္ အေရးႀကီးတယ္ ။ "

                                                  " ႏွလံုးသြင္းမွန္ကန္မႈ "
                                                    ~~~~~~~~~~~~~

                                      " ႏွလံုးသြင္းမႈ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကေလးဟာက
                                        အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ႏွလံုးသြင္းမႈဆိုတာက
                                        ဒကာဒကာမတို႔ ဘာပါလိမ့္မလဲလို႔ ေမးစရာမလိုပါဘူး၊
                                     " ကိုယ့္စ႐ိုက္နဲ႔ ေတာ္တဲ့ တရားဟာ ကိုယ္ေတြ႔ၿပီ၊ ဥပမာ
                                        စိတ္ျဖင့္လဲ စိတ္နဲ႔ပဲ ကိုယ့္စ႐ိုက္နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ေလ်ာ္တယ္၊
                                        ေဝဒနာပဲ ကိုယ္နဲ႔ ေလ်ာ္တယ္ " - ဆိုလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ အဲဒီ
                                        ေလ်ာ္တဲ့တရားကို ကိုယ္ကနာထားၿပီး ႐ႈတဲ့အခါ က်ေတာ့
                                        ႏွလံုးသြင္းမွန္မႈဟာ ဘုန္းႀကီးတို႔ကလဲ ကူညီမယ္၊ ဒကာ
                                         ဒကာမေတြကလဲ ဒီႏွလံုးသြင္းနဲ႔ အရ ယူၿပီးသကာလ
                                        တည့္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ပါဆိုတာ ယေန႔ ေျပာရတယ္ ။
                                        ႏွလံုးသြင္းမွန္မႈဆိုတာ ဒကာဒကာမတို႔ တျခား
                                        မဟုတ္ပါဘူး အနိစၥရွိရင္ နိစၥသိ၍ ဒါႏွလံုးသြင္းမွန္ၿပီလို႔မွတ္"

                                                

                                                         - ( မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး )

ေဗဒါလမ္း(၅) တက္ခ်ိန္ႏွင့္ က်ခ်ိန္

* ဗ်ဳိင္းညီေနာင္၊ အေတာင္က  ျဖဴေဖြး ။
   ကမ္းစပ္ကုိ  ၾကဥ္
   ကြင္းျပင္ကုိ  စားက်က္ေျပာင္းၾကေပါ့
   ေခ်ာင္းေအာက္ခြင္  ပင္လယ္ဝမွာ ၊ ဒီ   ၾကြျပီေလး ။

* ကဏန္းမ  ရႊံ႕စုိစို ၊ တစ္ကုိယ္လုံ႕  နီေတြး ။
   တြင္းဝ  လတာျပင္က
   ခရာပင္  တြယ္ကာတက္ေလေပါ့
   ေတာင္ဘက္ခြင္  ပင္လယ္စြန္းမွာ၊ ဒီ   တြန္းျပီေလး။

* ပုစဥ္းေကာင္ ၊ အေတာင္က  ေငြေျမွး ။
   ကမ္းစပ္   က်ဴတစ္ရုံက
   သူမလုံ  သူခုန္ထြက္ေလေပါ့ ၊ ဒီ   တက္ျပီေလး ။

* ဒီ  တက္ခ်ိန္တန္ ၊ ဆန္လာေပါ့  ေဗဒါပန္း ။
   က်ဴရုိးရွင္  က်ဴတံတီး၊ ဆီးၾကဳိလုိ ့လြမ္း ။

*ဗ်ဳိင္းညီေနာင္ ၊ အေတာင္က  ျဖဴေဖြး။
   ကမ္းစပ္မွာငုိင္
   သူ႕လည္တုိင္  ေစြတေစာင္းနဲ႕
   ေရတံငါ   အစာေခ်ာင္းျပန္ေပါ့၊ ဒီ   ေညာင္းျပီေလး ။

*ကဏန္းမွ  ရႊံ႕စိုစို ၊ တစ္ကိုယ္လုံ႕  နီေတြး ။
  လက္မ  တေထာင္ေထာင္နဲ႕
  တြင္းေပါင္မွာ  မင္းေယာင္ခင္းျပန္ေပါ့ ၊ ဒီ   ဆင္းျပီေလး ။

* ပုစဥ္းေတာင္ ၊ အေတာင္က  ေငြေျမွး ။
   က်ဴရုံမွာ  သူ  လႈံချပန္ေပါ့ ၊ ဒီ   က်ျပီေလး ။

* ဒီ  က်ခ်ိန္တန္ ၊ စုန္ျပန္ေပါ့  ေဗဒါပန္း ။
   က်ဴရုိးရွင္  က်ဴပင္ရြက္နဲ႕၊ ခြန္းဆက္လုိ ့လြမ္း ။
        *   *   *   *   *
       (၁၉၅၇-၁၉၅၉)

ေဗဒါလမ္း(၄) မွန္းဖုိ ့လိုပဲ

* မေဗဒါ ၊ ဘယ္ရြာ  ဘယ္စခန္းနဲ႕
   ဘယ္ကမ္းေျခ  ဘယ္ေရဆိပ္မွာမွ ၊ ေနအိပ္လိုပဲ။
   ဒီတက္လွ်င္   ေပ်ာ္
   ေဗဒါေမာ္   ေရေက်ာ္ဆုိက္ေအာင္ ၊ ဆန္လိုက္သည္ပဲ ။

*မေဗဒါ ၊ ဘယ္ရြာ   ဘယ္စခန္းနဲ႕
  ဘယ္ကမ္းေျခ   ဘယ္ေရဆိပ္မွာမွ ၊ ေနအိပ္လိုပဲ။
  ဒီက်လွ်င္   ရႊင္
  ေဗဒါခင္  ပင္လယ္ဆုိက္ေအာင္၊ စုန္လိုက္သည္ပဲ ။

* ဘုတ္မက   အီ ၊ ပီပီက  သံမစဲ။
   မေဗဒါ  စုန္ဆန္လမ္းကို ၊ မွန္းဖုိ ့လိုပဲ ။     ။
          *   *   *   *   *
               (၁၉၅၉- ၁၉၅၇ )
 

ေဗဒါလမ္း(၃) ဘယ္ရြာဆိပ္ကမ္း

* ေခ်ာင္းျပင္မွာ  စီတန္းလို ့၊
   ေဗဒါပန္း  ေရၾကင္ေဆြ ၊ ေမ်ာလုိ ့သာ ေန။
   ကမ္းေကြ႕မွာ  ေခြ၊ ကမ္းေျပေတာ့  ဆင္း
   သည္ေခ်ာင္းေရ  ေလမခတ္တယ္
   စီးတတ္ေလျခင္း ။

* က်ဴရုိးရွင္  ပီပီမႈတ္လုိ ့
   ဘုတ္မကို  သူကျပဳိင္ ၊ ေခ်ာင္းစပ္မွာထုိင္
   ဘုတ္မက  တုိင္၊ က်ဴကုိင္က  ေအး ။
   ေရးစီးနဲ႕လာ၊ ေရသာမွာ ျပန္လို ့ျမန္းတဲ့
   မေဗဒါ  စုန္ဆန္ပန္းကို ၊ လြမ္းတယ္တဲ့ေလး ။

* စုန္ပါတဲ့  ဆန္ပါ ။
   က်ဴရုိးရွင္  ပီပီကေလးနဲ႕၊ ေတးခ်ဳိလို ့သာ။
   ဘယ္ျမဳိ ့က  လာ ၊ ဘယ္ရြာဆိပ္ကမ္း ။
   အပြင့္  အျပာေရာင္နဲ႕
   ဘယ္ေသာင္မွာေနခ်ဳိေအးလွ်င္၊ ေမွးအိပ္မယ္   မွန္း ။     ။
        *   *   *   *   *
       (၁၉၅၇-၁၉၅၉)

ေဗဒါလမ္း (၂ ) မယ့္လမ္းပါတဲ့

* ဒီေခ်ာင္းမွာ  ရႊင္ ၊ ေဗဒါခင္ျပာလဲ့ ။
   စံပယ္ကုိ  ရမယ္ဖြဲ႕၊ ကမ္းကပ္ခ်င္ခဲ့ ။

* ဒီေခ်ာင္းမွာ ရႊင္ ၊ ေဗဒါခင္ျပာလဲ့ ။
   ပ်ဳိမယ္ကို  ရမယ္ဖြဲ႕၊ ကမ္းကပ္ခ်င္ခဲ့ ။

* ဒီေခ်ာင္းမွာ  ရႊင္ ၊ ေဗဒါခင္ျပာလဲ့ ။
   ေစတီငယ္  ရမယ္ဖြဲ႕၊ ကမ္းကပ္ခ်င္ခဲ့ ။

* လင္းယဥ္ႏြဲ႕  တခ်ီခ်ီ ။
   က်ဴရုိးရွင္  သူ႕စကား၊ နားက်ခဲ့ျပီ ။
   ကၽြတ္ဆုျမတ္  စလြယ္ခ်ည္၊ ေဗဒါရီ  ျပာလဲ့ ။
   စုန္ခ်ည္   ဆန္ခ်ည္နဲ႕
   ဒီေခ်ာင္းေရ  ေဗဒါလမ္း၊  မယ့္လမ္းပါတဲ့ ။      ။

      *   *   *   *   *
          (၁၉၅၇ -  ၁၉၅၉ )

ေဗဒါလမ္း(၁) မယ့္လမ္းပါလား

* ပန္းနီလာ
   ေဗဒါဆင္သလို ့
   ယဥ္လွတယ္ေလး ။
   စုန္ခ်ည္  ဆန္ခ်ည္နဲ ့
   ဒီေခ်ာင္းေရ  ေဗဒါလမ္းမွာ
   တန္းစီလို ့ ေလး ။

* အုိအခ်င္း  က်ဴရုိးရွင္...။
   မေဗဒါ  ျပာလဲ့လန္း၊ ကမ္းကပ္မယ္ျပင္ ။
   စံပယ္လွ  ပြင့္ျဖဴစင္၊ ကမ္းခြင္က ငယ္ကၽြမ္း ။
   သူ ့လိပ္ျပာ အျခံအရံနဲ ့
   သူ ့စံရာ သူေပ်ာ္ေမြ႕
   ေျပးေတြ႕ခ်င္စမ္း ... တဲ့ ။

* ေတြ႕ခ်င္တဲ ့ ေစတနာရယ္ ... ။
   ငယ္ကၽြမ္းေဆြ  လြမ္းေဝေတးေပမုိ ့
   ေအးခ်ဳိလွတယ္ ။
   လိပ္ျပာက ဝတ္ရည္သယ္၊ စံပယ္က  မအား ။
   ပြင့္ဖူးတေဝေဝနဲ႕
   ဒီေခ်ာင္ေရ  ေဗဒါလမ္း
   မယ့္လမ္းပါလား ။

* အုိအခ်င္း က်ဴရုိးရွင္ ... ။
   မေဗဒါ ျပာလဲ့လန္း ၊ ကမ္းကပ္ျပန္ခ်င္ ။
   ဟုိအေကြ႕မွာလ
   ကုိရင္ေဖ့ ခ်စ္ေရစင္ ၊ ပ်ဳိ႕ခင္ရဲ႕အႏြဲ႕။
   ပ်ဳိ႕လက္မွာ  မယ္ေဗဒါက
   ဟုိမ်က္ႏွာ  ခ်စ္တုံ႕ပုန္းကုိ
   ျပဳံးၾကည့္ခ်င္ငဲ့ ... တဲ့ ။

* ၾကည့္ခ်င္တဲ ့  ေစတနာရယ္ ...။
   သနားဖြယ္  ခ်စ္ဖြယ္ေတးေပမုိ ့၊ ေအးခ်ဳိလွတယ္ ။
   ခ်စ္စနဳိးရယ္နဲ႕
   ျမစ္ရုိးက  အျပာျခယ္ကုိ ၊ ပ်ဳိ  နယ္လိုက္ေလမလား ။
   ပြင့္ဖူးတေဝေဝနဲ ့
   ဒီေခ်ာင္းေရ ေဗဒါလမ္း
   မယ့္လမ္းပါလား ။

* အုိအခ်င္း  က်ဴရုိးရွင္ ... ။
   မေဗဒါ  ျပာလဲ့လန္း ၊ ကမ္းကပ္ျပန္ခ်င္ ။
   ထီးေတာ္က  တခၽႊင္ခၽႊင္ ၊ ကြင္းျပင္က ဘုရား ။
   ေနမင္း  ညဳိခ်ိန္တန္ေပါ့
   နိဗၺာန္ကို  စိတ္ၾကံကူး
   ဖူးခ်င္လ်က္သား ... တဲ့ ။

* ဖူးခ်င္တဲ့ ေစတနာရယ္ ။
   နိဗၺႏၵာ  ဂီတာေတးေပမို ့၊ေအးခ်ဳိလွတယ္ ။
   ကၽြတ္ဆုကို   ရြယ္ ၊ လြယ္ပါေတာ့ အရ။
   ပြင့္ဖူးတေဝေဝနဲ ့
   ဒီေခ်ာင္းေရ ေဗဒါလမ္း ၊ မယ့္လမ္း  သာပါ့ ။
 
* ေခ်ာင္းေရက  ေဖာင္၊ ေတာင္ေလက ေသြး ။
   ရြင္လင္းယဥ္  ျမဳိင္ျမဳိင္နဲ ့
   ပန္းတုိင္ကို  ပန္းခုိင္ဆုိက္ေအာင္
   အားစုိက္ပါေလး ။

*    *    *    *    *
(၁၉၅၇-၁၉၅၉)