* ညဳိျပာျပာ ၊ လတာျပင့္ေျခရင္း ။
လႈိင္းတက္ရာ ေဗဒါတက္ ၊ လႈိင္းသက္ရာ ဆင္း ။
* ဆင္းရလည္း မသက္သာ ။
အုန္းလက္ေၾကြ ေရာေပါေလာ ၊ ေမ်ာစုန္လို ့လာ ။
အဆင္းနဲ႕အလာ ၊ ေဗဒါမ အေထြး ။
အုန္းလက္ေၾကြ သူ႕နံေဘး ၊ ေဆာင့္ခဲ႕ရေသး ။
* ေဆာင့္ရလည္း မသက္သာ ။
ေနာက္တစ္ခ်ီ ဒီ တစ္လုံးက ၊ ဖုံးလုိက္ျပန္ပါ ။
ျမဳပ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ ၊ မေဗဒါအလွ ။
တစ္လံကြာ လႈိင္းအၾကြ ၊ ေပၚလိုက္ျပန္ရ ။
* ေပၚျပန္လည္း မသက္သာ ။
ေခ်ာင္းအဆြယ္ ေျမာင္းငယ္ထဲက ၊ ဘဲ ထြက္လို ့လာ ။
ဘဲအုပ္မွာ တစ္ရာႏွစ္ရာ၊ ေဗဒါက တစ္ပင္ထဲ (တည္း ) ။
အယက္အကန္ ခံလို႕
ေဗဒါျပန္ အံကိုခဲ ၊ ပန္းပန္လ်က္ပဲ ။
* * * -* *
(၁၉၆၀)
No comments:
Post a Comment