ကၽြႏု္ပ္၏ ေသေပ်ာ္ဖြယ္ရာေန႕တစ္ေန႕

          ႏွစ္သစ္၏ ကနဦးအဖြင့္ရက္ ေန႕သစ္ျဖစ္ေသာ နံနက္ခင္းမွာ ဥတၱရေလေျပညွင္းက ေလခ်ဳိေသြး
ကာ ေဆာင္းရာသီ၏ ဇာတိကုိျပေနသည္။ ေရာ္ရြက္ဝါေလးေတြကလည္း ေျမမွာခ ဥတၱရေလေျပညွင္းႏွင့္
အတူ ပလူးပလဲျမဴးတူးစြာ ကစားေနသည္။ အခ်ိန္ေတြလည္း တေျဖးေျဖးႏွင့္ ကုန္ျခင္းမလွ ကုန္ခဲ့ေလျပီ။
အေရွ႕ယြန္းယြန္းမွ ေနဝန္းၾကီးကလည္း အေနာက္ေတာင္စြယ္မွာ ကြယ္ခဲ့သည့္အၾကိမ္ေပါင္းလည္း မ်ားလွ
ျပီ။ ေနကြယ္တာအၾကိမ္မ်ားလွ်င္ျဖင့္ ေသနယ္ရြာကုိ တစ္ၾကိ္မ္သြားရေပဦးမည္။ ေနာက္ေနာင္ဘဝေတြမွာ
လည္း ထုိ႕အတူပင္။ ဘဝမွာ ေနေပ်ာင္ရုံျဖင့္ မျပီးေသးပါ ။ ေသေပ်ာ္ဖုိ႕လည္း လိုပါေသးသည္။ ကၽြႏု္ပ္အဖုိ႕
ႏွစ္သစ္၏ ကနဦးအဖြင့္ရက္မွာ ေနေပ်ာ္ရုံမက ေသမည္ဆုိလွ်င္လည္း ေသေပ်ာ္ခဲ့ပါျပီ။
         `ျမျမေျမွး၍၊ ဆီးေသးႏွင္းျဖဴ ၊ ျမဴလည္းေၾကြလင့္ ၊ မပြင့္ေနျခည္ ၊ မၾကည္ေကာင္းကင္၊ ထက္ခြင္အုံ႕ပ် ၊ျငိမ့္မွ်ကုိယ္တြင္း ၊ ဆီးႏွင္းက်ရႊမ္း ၊ခ်မ္းတုိ႕စြလည္း၊ ရင့္ျမၾကာေညာင္း`ဟူေသာ နတ္သွ်င္ေနာင္၏ ေဆာင္းရာသီအလႊမ္းမယ္ဘြဲ႕ရတုပုိဒ္စုံကုိ ကၽြႏု္ပ္ဖတ္ျပီး အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနမိသည္။
ႏွင္းျမဴမႈန္ေလးေတြေၾကြကာၾကဲေနေသာေၾကာင့္ ေကာင္းကင္မွာ မၾကည္မလင္ ထက္ခြင္အာကာမွာလည္း
အုံ႕ပ်ပ်ႏွင့္ လြမ္းေမာစရာေကာင္းေနသည္။ အေရွ႕အရပ္ဆီမွ သူရိယေနမင္းၾကီးကလည္း ယေန႕မွမၾကည္
မသာျဖစ္ေနသည္။ထုိ႕ေၾကာင့္ပင္ ဆီးႏွင္းမ်ားလည္း ရႊမ္းရႊမ္းေဝေနဆဲ ။ကၽြႏု္ပ္လည္း ခ်မ္းေနဆဲပင္ ။
ထုိခဏမွာပင္ ၾကားရသည့္အသံေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္၏အေတြး ရပ္တန္႕သြားသည္။ 0-ေသြးအလွဴခံေနေသာ
အသံျဖစ္သည္။ကၽြႏု္ပ္လည္း အသံၾကားၾကားခ်င္းပင္ အသံၾကားရာဆီသုိ႕သြားျပီး ေသြးလွဴဒါန္းလုိပါေၾကာင္း
ေျပာလုိက္သည္။ မႏၱေလးျမဳိ႕၏ ျပည္သူ႕ေဆးရုံၾကီးသုိ႕ သြားရသည္။သြားေနဆဲမွာပင္ လူနာရွင္ကုိ လူနာ
အေၾကာင္းေမးေသာအခါ ဦးေႏွာက္ခြဲစိတ္ကုသရမည္ဟု သိရသည္။ ျပည့္သူ႕ေဆးရုံၾကီးသုိ႕ ေရာက္ေသာ
အခါ ေလွ်ာက္လႊာစာရြက္မွာ ျဖည့္စြက္စရာေလးေတြကို ျဖည့္ျပီး ေဆးစစ္ရသည္။ ကၽြႏု္ပ္ေသြးလွဴဒါန္းခြင္၍
အလြန္ဝမ္းသာသြားသည္။ ယခုေသြးလွဴဒါန္းျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ (၇)ၾကိမ္ေျမာက္ ေသြးလွဴဒါန္းျခင္းျဖစ္
သည္။ ႏွစ္သစ္၏ အဖြင့္ေန႕ရက္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ေမြးေန႕ေမြးနံ အဂါၤေန႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္လည္း အံၾသမိ
သည္။ ပုိ၍ အံၾသစရာေကာင္းသည္ကား ကၽြႏု္ပ္ကဲ့သုိ႕ေသာ ေသြးလွဴရွင္မ်ားထဲမွာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ပါဝင္ေန
ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ယခုကဲ့သုိ႕ေသြးလွဴဒါန္းေသာေနရာမွာ ေယာက်္ားသားမ်ားသာ လွဴဒါန္းၾကသည္ဟု
ကၽြႏု္ပ္မွတ္ထင္ထားသည္။ သုိ႕ေသာ္.....ကၽြႏု္ပ္အထင္ စင္စင္ၾကီး လြဲေခ်ာ္သြားသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္
သူတုိ႕ေလးေတြကိုၾကည့္ျပီး အားရဝမ္းသာျဖင့္ သာဓုလည္း ေခၚမိပါသည္။ ေၾသာ္....`ပညာမည္းျငား
ထုိတရားလည္း ၊ ေယာက်္ားတြင္သာ ၊မဟူရာဘူး ၊အမရာေဒဝီ၊ ေဘရီဓမၼ၊ ဒိႏၷာစသည္ ၊အပၸကဟူ
နည္းငယ္မူကား ၊ လူဝယ္ထုိသုိ႕၊မိန္းမတုိ႕လည္း ၊မခ်ဳိ႕ပညာ၊ ရွိတတ္စြာ၏`ဟူေသာ မဃေဒဝလကၤာကုိ
အမွတ္ရမိသည္။ ကၽြႏု္ပ္ေသြးလွဴခန္းမွာ ေသြးေဖာက္ျပီး ေသြးလွဴရမည္။လွဴေနဆဲမွာပင္ ရတနာသုံးပါး
ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ပြားမ်ားျပီး လူနာရွင္ကိုလည္း ေမတၱာပုိ႕ေပးေနသည္။ ထုိ႕ေနာက္ပက္လက္အေန
အထားမွ ေဘးတေစာင္းကုိငဲ႕ၾကည့္ေသာအခါ စာတမ္းတစ္ခုကုိ ေတြ႕လုိက္ရသည္။ `သင့္ေသြးျဖင့္
သူတစ္ပါးအသက္ကို ကယ္ပါ`ဟူေသာ စာတမ္းျဖစ္သည္။ မွန္ပါသည္။  ယခုအခ်ိန္မွာ ကၽြႏု္ပ္သည္
ကၽြႏု္ပ္၏ ခႏၶာကုိယ္တြင္းမွ ေသြးျဖင့္ သူတစ္ပါးအသက္ကို ကယ္ေနပါျပီ။ ကၽြႏု္ပ္ကဲ့သုိ႕ပင္ အျခားေသာ
အမ်ဳိးသား/အမ်ဳိးသၼီးမ်ားလည္း သူတုိ႕၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွ ေသြးမ်ားျဖင့္ သူတစ္ပါးအသက္ကုိ ကယ္ေနၾက
ပါျပီ။ လူသားတုိင္းသည္ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ဘဝမွာ ေန႕စဥ္ေန႕တုိင္း ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရသည္။
စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္းျဖင့္ပင္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေန႕ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ျဖတ္သန္းလာခဲ့
ၾကသည္။`ကုသုိလ္ ပညာ၊ ကုိယ္က်န္းမာႏွင့္၊ဥစၥာတန္ဘုိး ၊တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးမွ ၊ မတုိးမတက္ ၊ထုိေန႕တြက္
သက္သက္ဝမ္းနည္းဖြယ္` ဆုိသလုိ ကိုယ္ျဖတ္သန္းလာခဲ့ေသာ ရက္တစ္ရက္ ေန႕တစ္ေန႕မွာ ကုိယ့္
အတြက္ ကုသုိလ္၊ ပညာ၊ က်န္းမာေရး ၊ ဥစၥာတုိ႕တြင္ တစ္ခုခုသည္ ေကာင္းမြန္စြာတုိးတက္ေနရမည္။
သုိ႕မွသာလွ်င္ ဘဝမွာ ေနေပ်ာ္ဖုိ႕ေကာင္းလွသည္။ ထုိသုိ႕မဟုတ္လွ်င္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရေသာ ေန႕ရက္
ေတြသည္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္သလို ဝမ္းနည္းစရာလည္း ေကာင္းလွသည္။
          2013ႏွစ္သစ္၏ အဖြင့္ရက္ကုိ သူတစ္ပါးေတြ ဘယ္လုိျဖတ္သန္းၾကသည္ မသိ ။ သိလည္း မသိခ်င္
ပါ ။ သိဖုိ႕လည္း လိုလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ ။ ကၽြႏု္ပ္အဖုိ႕မွာ ႏွစ္သစ္၏ အဖြင့္ေန႕ရက္ကုိ `သင့္ေသြးျဖင့္
သူတစ္ပါးအသက္ကုိ ကယ္ပါ`ဆုိေသာ ေဆာင္ပုဒ္လုိ ေသြးလွဴဒါန္းျခင္းတည္းဟူေသာ ကုသုိလ္ယူရင္းျဖင့္
ျဖတ္သန္းခဲ့ပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ထုိေန႕သည္ ကၽြႏု္ပ္အဖုိ႕မွာ ေနေပ်ာ္ခဲ့ပါသည္။ ေသမည္ဆုိလွ်င္လည္း
ေသေပ်ာ္ခဲ့ပါျပီ ။

                                                                                သာကီမင္းသားေလး
                                                                                 1. 1. 2013
                                                                                  အဂၤါေန႕